Persoonlijk leiderschap: de medicus aan het woord. Een wicked problem??

De eerste 24 dialogen.
Voor mijn proefschrift ‘Persoonlijk leiderschap van de medicus’ heb ik nu bijna al mijn dialooggesprekken afgerond en is de medicus (in wording) aan het woord geweest. Doelstelling van mijn proefschrift is te onderzoeken of zich een bepaalde positie van de medicus meer of minder manifesteert door de jaren heen. Ik kan nu na bijna 24 interviews (in 6 verschillende groepen) nog niet zeggen of er sprake is van één bepaalde positie. We denken bij de dokter vaak aan de positie van de helper, of de zorger of de hard werkende persoon. Klopt dat ook?

Wat valt tot op heden dan op?
Wat opvalt zijn de gebruikte woorden: nieuwsgierigheid, aandacht, verantwoordelijkheid, bijdrage willen leveren, autonomie, uitdaging, ecosysteem, intimitiet, analyseren, willen leren, ontwikkelen, ik ben een reiziger, ik kan goed luisteren, ik wil nog meer ontdekken, ik kan me blijven ontwikkelen, humor, interessant, boeiend, mogen luisteren naar verhalen…

Wat valt in het bijzonder op? Een hypothese…
In het bijzonder valt op dat de woorden nieuwsgierig, interessant, boeiend, dynamiek en uitdaging heel vaak vallen. Het zijn de positieve bewoordingen die de studenten geneeskunde en de medici laten horen in onze gesprekken. Er zijn ook andere woorden, de tegenpolen van de positieve woorden: sleur, saai, verveling, administratieve rompslomp, protocol, uitstelgedrag, schaamte, de trein raast maar door, angst voor feedback etc. Een voorzichtige werkhypothese die ik formuleer is of er een relatie is tussen dempende ingedamde nieuwsgierigheid door allerlei straatjes en protocollen en een ongetemde behoefte aan uitdaging, ontdekking, er het beste van willen maken? Welk impact heeft dat op een verstandig intelligent persoon?

Wat is het gevolg? Spreken we over een burn – out of een bore out?
Verschillende vragen zijn het gevolg: ‘hoe haal ik het best uit mezelf’, ‘wat zijn belemmeringen die maken dat ik merk dat ik uitstel of me verveel’? Het gevolg zou kunnen zijn dat er net als in veel andere autonomie professionele beroepen, het plafond dichter bij is dan gedacht, gewenst, of gehoopt. Welk effect heeft dat op de mens in het algemeen? Burn – out, overspannen, bore – out of juist happiness omdat je weet wat je te wachten staat en alles onder controle is en er overzicht is. Ik heb nog geen antwoord.

Wilt u op de hoogte gehouden worden van mijn promotieontwikkelingen?.