In de voetsporen van: wie had dat gedacht??

Interviewer: Meike Hoogenboom, student communicatiewetenschappen, Radbouduniversiteit Nijmegen.

Het proces voorafgaand aan het coachingstraject
“Als iemand anders vastzit, raad ik wel aan om hulp bij een coach te zoeken.”
Ik ben in gesprek gegaan met Marleen Hazewinkel. Marleen was voorheen werkzaam in de ouderenzorg. Vanwege een faillissement is ze op een andere plek in de ouderenzorg terechtgekomen. In 2017 kreeg deze organisatie te maken met een reorganisatie. Dit heeft bij Marleen voor veel spanning en onrust gezorgd, hetgeen ertoe heeft geleid dat Marleen uiteindelijk heeft besloten om voor zichzelf te kiezen en te stoppen met werken. Marleen is door gesprekken met haar kenniskring en door het zoeken op internet aan een coach gaan denken. Uiteindelijk is ze bij Erica terechtgekomen en kort daarop volgde een kennismakingsgesprek bij Erica thuis.

Verwachtingen van een coach
“Het voelt op dit moment echt heel goed dat ik deze stap heb gezet.”
Tijdens het interview vertelt Marleen dat zij van tevoren de gedachte had dat een coach haar kon helpen met kijken hoe ze verder wilde, om zo toch weer in het werktraject te komen. Ze hoopte dat Erica haar een ander, vernieuwend, beeld kon geven, waardoor ze zaken in het vervolg anders zou kunnen aanpakken. Ze verwoordt dat als volgt: “Een jobcoach helpt mij om mijn sterke punten in kaart te brengen en hoe ik deze vervolgens goed kan inzetten. En anderzijds wat ik lastig vind en waar ik aan zou moeten werken.”

Vertrouwen als basiselement
“In het begin weet je niet precies wat je moet verwachten, maar ik heb het wel gewoon als heel fijn ervaren.”
In het interview komt naar voren dat vertrouwen essentieel is bij een coachingstraject. Marleen geeft aan dat ze het spannend vond om aan het traject te beginnen, maar dat de sessies, welke zich op een rustige en duidelijke manier hebben vormgegeven, dit gevoel hebben weggenomen. De sessies hebben bij Erica thuis plaatsgevonden, hetgeen voor kleinschaligheid en een vertrouwd gevoel heeft gezorgd. “Ik had eigenlijk gelijk bij Erica het gevoel dat het heel vertrouwd was en dat vond ik heel belangrijk. Ik weet van mezelf dat ik het belangrijk vind om tijdens een gesprek met iemand te weten dat het vertrouwd is.”

Zorgzaamheid als terugkerende factor
“Mijn beide ouders hebben ook in de gehandicaptenzorg gewerkt en ik ben er uiteindelijk ook terechtgekomen. Dat vind ik een mooie gedachte.”

Marleen weet helder te vertellen waar haar kracht en ambitie liggen, namelijk in de zorg. Tevens zijn er tijdens het traject diverse testen gedaan en vragenlijsten ingevuld, waar ook naar voren is gekomen dat zorgzaamheid haar kracht is. Marleen is uiteindelijk dan ook op een heel goede manier weer terechtgekomen in de zorg, maar dan in de gehandicaptenzorg, een andere doelgroep. “Ik vond het wel heel lastig om die stap te zitten en om te blijven denken dat ik in de ouderenzorg wel goed zat. Maar ik heb het nu gewoon super naar mijn zin.”

Ontwikkeling is de key
In het interview is het woord ‘ontwikkeling’ een woord dat regelmatig terugkeert. Leren is een aspect dat Marleen belangrijk vindt. Echter is de stap om je daadwerkelijk open te stellen voor iets nieuws makkelijker gezegd dan gedaan. Marleen vertelt dat de coaching haar heeft geholpen om deze stap uiteindelijk te zetten. “Tijdens de 18 jaar dat ik in de ouderenzorg werkte heb ik ook weleens gedacht om iets anders te proberen, maar dit heb ik uiteindelijk niet gedaan. Door het coachingstraject heb ik de stap durven zetten om een andere keuze te maken. Ik heb nu een leuke afwisseling in mijn werk, het is allemaal heel divers. Ik heb ook het gevoel dat er nog heel veel te leren valt.”

Eyeopener: een andere kijk op jezelf
Marleen geeft aan dat ze tijdens het traject bewust heeft leren kijken en daardoor geconfronteerd is met zichzelf. Door een coachingstraject ga je bewust nadenken waarom je op een bepaalde manier over zaken denkt, welke emoties dit bij je oproept en hoe je vervolgens handelt. “Op school kwam het soms voor dat ik mij kleiner maakte bij dominante mensen. Ik had er eerder niet bewust last van, maar dat kwam tijdens die gesprekken wel heel sterk naar voren. Dat was een eyeopener. Ik wist wel dat ik zo ben, maar dat het soms zo extreem kon overkomen had ik niet direct verwacht.”

“Ik mag er zijn.”
Marleen geeft aan dat ze door de coaching meer zelfvertrouwen heeft gekregen. “Wat ook een eyeopener is geweest, dat ik meer kan vertrouwen in mezelf. Als iemand dominant is, had ik heel erg de neiging om afstand te nemen. Eerst was ik meer volgzaam, maar na het coachingstraject heb ik wel wat handvaten gekregen om er anders mee om te gaan.” Tijdens de coaching zijn bepaalde werksituaties besproken, waarin naar voren kwam dat Marleen moeilijke situaties voorheen vermeed en alles daarom zelf maar oploste: “Als ik nu in een situatie kom die ik niet zo fijn vind, trek ik wel wat eerder aan de bel. Daar ben ik nu wel zekerder in om dat daadwerkelijk te doen